Translate

30 dic 2012

Falece a Nobel Rita Levi-Montalcini

Con 103 anos de idade, falece na súa casa de Roma, Rita Levi-Montalcini unha das figuras cruciais para a ciencia do século XX. Con estas frase que sintetiza a súa incansable dedicación á investigación: Entrei na xungla do sistema nervioso e quedei tan fascinada pola súa beleza que decidín dedicarlle todo o meu tempo, a miña vida!” iniciaba o meu artigo na Festa da palabra silenciada (nº 27 “As nobel científicas”, Vigo 2011) dedicada a unha das escasísimas Nobel científicas da historia.
Nunha entrevista a piques de cumprir 100 anos, Rita Montalcini (Turín, 1909) mostraba a súa sagacidade e sentido do humor, avalando as teses que respaldan o descubrimento que premiou a Academia Sueca: o factor de crecemento neuronal (Nerve Growth Factor, NGF). A forza do seu cerebro, curioso e entusiasmado pola ciencia ata o último momento presaxiaban outros cen anos de vida, desafiando ao deterioro fisiolóxico. De aí que recibir esta noticia nos produza unha inmensa desolación, neste momento tan crítico para a ciencia, para a investigación, que en gran medida poría en risco o desenvolvemento do seu legado. ler en feminismo.eu
                                                                                                                                               Mónica Bar

26 dic 2012

AS MARÍAS DE COMPOSTELA


por María Xosé Queizán, 24/12/12

Cando era nena e ía de visita a Santiago, onde vivían @s García, familiares da miña nai por parte de nai, xa tiven ocasión de ver, baixando pola Algalia, a dúas mulleres estrañas, collidas do ganchete, coa cara enfariñada, pintadas como no entroido e vestidas dun xeito estrafalario. Dábanme medo porque sabía que non era carnaval, que non pretendían asustar a ninguén nin tampouco facer rir, que o estupor que causaban en min non era manifestado polo resto da xente.
Seguín véndoas cando fun maior. Malia os cambios que se producen nas cidades cos anos, esta cerimonia permanecía. Se me cadraba pasar polo Toural ou pola Alameda ás Dúas en Punto, outro dos nomes que recibían as Marías, presentábanse como espectros envellecidos. A regularidade da súa aparición tiña o carácter dun contrato, coma se o Concello negociase os seus servicios para unha actuación, coa finalidade de divertir a visitantes e turistas. Pero non. Viñan de seu. ler máis en feminismo.eu 

12 dic 2012

Ritos de sangue

No Castelo de Csejthe, illado, nun lugar selvático nas montañas dos Cárpatos, transcorre a vida da inquedante Condesa Erzsébeth Báthory...

Personaxes

Erzsébeth Báthory
Conde Ferencz Nádasdy
Bruxa

Narradora
Coro
Espectador

Presentación da RGT e da peza teatral:
14 de decembro en Vigo, Casa galega da cultura, ás 19:00.

Pioneiras da democracia

A película, "Las constituyentes", de Oliva Acosta, fai xustiza ao labor político exercido polas 27 mulleres que había nas Cortes cando foi redactada a Carta Magna de 1978.

Seis delas: Belén Landáburu, María Izquierdo, Mercedes Moll, Carlota Bustelo, Ana María Ruiz Tagle e Nona Inés Vilariño, manifestan as súas opinións e experiencias deses anos da primeriza democracia. ler máis

“Ser de izquierdas exige ser optimista y lo que hay que hacer es trabajar para la renovación y dejar de escudarse en la crisis, ya tópica” (Bustelo)

Roteiro em Feminino “Sons de mulleres”, de MNG


Inaugúrase o Sábado 15 ás 12 horas, diante o MARCO de Vigo:

Roteiro em Feminino Sons de mulleres” é umha iniciativa de  Mulheres Nacionalistas Galegas que tem como objectivo visibilizar ás mulheres que, individual ou colectivamente, tecerom a história de Vigo. Leva-nos por quince pontos, situados, fundamentalmente no casco histórico polos que dum ou doutro jeito, as mulheres deixarom a súa pegada e a súa contribuçom á identidade de Vigo, aínda que a própria história da cidade as tenha silenciadas.
Ao elaborar este Roteiro comprobamos como a nossa cidade medrou coa força, co valor, co compromiso, coa solidariedade e a valentía das mulheres que fixerom do seu labor umha achega ao desenvolvemento, social, económico, ideológico e cultural. ler máis

A quen beneficia o deterioro da Sanidade Pública?


Ver en "Circula por interné"( recibido o 12 de decembro ) O caso de Castela A ManchaCAPIO SANIDAD, ler máis

8 dic 2012

Coidadoras


Coidadoras

Onte celebrábase o día internacional das persoas discapacitadas e, simultaneamente recibimos a seguinte machetada do goberno Rajoy. Este mes (xa hai que ser fodidos), deixa de pagarse a cotización das persoas coidadoras, non profesionais, man de obra barata (98% mulleres, segundo o IGE, Instituto Galego de Estatística) que podía aliviar a durísima tarefa de facerse cargo dunha persoa dependente. O custe era elevado, ao parecer, preto de 300 millóns de euros -iso está por ver- pero aínda así resulta unha miseria comparado cos pagos a fondo perdido regalados as entidades financieiras que non conceden un fodido crédito para as “familias”, as pemes e @s autónom@s.
A pastasmal Lei de dependencia paseouse polas portadas dos xornais e os Boes pero sen achegarse a resolver o esencial do problema social de centos de miles de fogares.
Na Galiza calcúlanse uns 120.000 dependentes (datos de 2011). As cifras oficiais xa sabemos que cómpre multiplicalas por dúas, en calquera caso a cargo desas persoas encóntranse unhas 119.000 mulleres, e uns 1000 homes, que non estaban no paro porque moit@s delas, polo menos, cotizaban á SS.
Tirando de cifras estatais de hoxe mesmo, resulta que das 205.678 persoas que deixaron de cotizar á Seguridade Social en novembro, 85.233 son coidador@s familiares d@s dependentes.
Imaxinen a situación: @s xubilad@s sen a suba prometida do IPC, as coidadoras sen SS, moit@s delas tiveron previamente que renunciar ao seu posto de traballo, para dedicarse á persoa dependente. Non poden regresar ao mundo laboral por razóns obvias, non hai ofertas e de habelas, non benefeciarían a persoas adultas, a franxa de idade máis numerosa de coidadoras oscila entre os 40 e os 65 anos.
As amas de casa son coidadoras a tempo completo, durante moitos anos ou toda a vida, como a xeración que me precedeu.
Esa caridade de paga para mantelas atadas ao fogar, esa merda de cotización, ou aquel salario da liberdade, que non cubre nin o 10% das horas que invertimos n@s demais; é inaceptable. Este desprezo soberano sobre as nosas vidas deberíanos levar a cuestionar moi seriamente (estou pensando nas xeracións futuras, claro está) qué estamos dispostas a hipotecar para que o sistema patriarcal siga estragando os nosos recursos físicos e intelectuais.
Espero que a miña sexa a última xeración gaseada por este sistema vil e despiadado. 

Mónica B.C


3 dic 2012

Festa da palabra nº 28, Clara Zetkin

MXQ entrevista 25 novembro




María Xosé Queizán: ''Recordo perfectamente cando as mortas as contabamos só as feministas'' en Sermos Galiza 

BETI VÁZQUEZ

"O sistema era absolutamente patriarcal. Non pintaban nada. Estaban recluídas no mundo doméstico. Eran nais e esposas". No documental Digna rabia, a escritora describía con estas palabras a situación de opresión que as mulleres soportaron desde o levantamento fascista de xullo do 36 e até 1975, cando o ditador Franco morreu, na cama. A partir desa data comezou a súa militancia no movemento feminista, primeiro na AGM, Asociación Galega da Muller, e despois en Feministas Independentes Galegas, FIGA. ler máis


12 nov 2012

Matrimonium

Matrimonium ou contubernium
Mónica Bar Cendón

O veredicto do TC sobre o recurso de inconstitucionalidade da Lei 13/2005, de “matrimonio homosexual”, desatou controversias no bloque da dereita. Así, mentres uns debatían sobre a parida das peras e das mazás da Botella, outros proclamábanse abertamente defensor@s da Lei, denantes de aprobarse.
Os máis extremistas escúdanse no inadecuado do nome e activan unha campaña co slogan “Yo no lo llamaré matrimonio”, como se a súa preocupación fose etimolóxica.
O certo é que o termo Matrimonium varía segundo as culturas. Na antiga Roma durante moito tempo só era factible a voda entre Patricios, os plebe@s e escravos quedaban fóra do “privilexio” de casar. Se cadra porque ademais de non ser libres, tampouco posuían bens, polo que o intercambio material non tiña obxecto. Segundo puiden pescudar, na lingua árabe, á unión en matrimonio chámase `aqd nikāḩ’, que significa “contrato de penetración”. O que leva implícito o repudio, cando este non se consuma segundo as pretensións do home.
Esta idea tamén de apareamento é a impulsada desde o sector máis ultraconservador da nosa sociedade: ler máis

Mobilización contra a violencia "estrutural"



Escrito do Feminario de la Plataforma Andaluza de Apoyo al Lobby Europeo de Mujeres.

Más de 800 mujeres se han manifestado desde el Rectorado de la Universidad de Córdoba hasta la Subdelegación del Gobierno, en contra de los recortes en derechos, libertades y bienestar social que estamos padeciendo el conjunto de la población.
Esta marcha se ha enmarcado dentro del XXIII Feminario ¿Qué es la Violencia Estructural contra las Mujeres?, espacio de reflexión feminista que ha acogido en Córdoba a mujeres de todo el territorio español.
Al final de la marcha, se ha leido un manifiesto en el que se resumen perfectamente las reivinidicaciones de la marcha y el feminario:
- Violencia estrucutural es 50 mujeres asesinadas y que se cierren Casas de Acogida.
-Violencia estructural es consentir la prostitución y hacer creer que puede ser un trabajo.
-Violencia es que la edad de consentimiento sexual esté en los 13 años en este país y sin embargo se nos niegue a las mujeres la capacidad de decidir sobre nuestra maternidad.
-Violencia es que la viagra sea perfectamente asequible y la píldora del día despues no se dispense en todas las farmacias.
-Violenica es que las mujeres poseamos solo el 1% de la requeza del Planeta.
-Violencia es que una pretendida moral religiosa, vaya en contra de los valores y derechos cívicos.
-Violencia es la pobreza más absoluta en la que viven la mayoría de nuestras mayores porque el Estado no se ocupa de ellas.
-Violencia es que las mujeres jóvenes no encuentren trabajo a pesar de estar sobreformadas.
Si el Gobierno calla ante esta situación de las mujeres, esto es violencia.
Si el Gobierno asume valores religiosos que se dirigen a recortar nuestros derechos, esto es violencia.
EXIGIMOS la afirmación de nuestros derechos porque son la viva expresión de la democracia, la libertad, la igualdad, la justicia social y la justicia sexual.
Manifiesto realizado por Alicia Miyares y Lourdes pastor y apoyado por las más de 500 asistentes al Feminario de la Plataforma Andaluza de Apoyo al Lobby Europeo de Mujeres.

14 oct 2012

VOLVE O SANTORAL



En tempos electorais, coincidindo coa chamada “crise”, os políticos andan a voltas coas cifras como tendeiros. Os números non casan coas necesidades cívicas.
Parten da escaseza sen indicar como se motivou e se mantén. Non din que os negociantes fraudulentos que esgotaron as arcas do Estado seguen enriquecidos; que mesmo se foron descubertos e condenados a prisión, nunca devolveron o furtado, e mesmo poden presentarse ás eleccións para seguir roubando con todas as da lei; que
se as persoas con alto poder económico contribuísen aos presupostos de modo equivalente á poboación asalariada, outra crise cantaría.
O fascismo sempre aproveitou as crises para suprimir dereitos e impor as ideoloxías conservadoras, valorando o privado sobre o público, non só na economía, senón na importancia da familia e da relixión.
Por Real Decreto vén de ser condecorada coa Gran Cruz da Orden do Mérito da Guarda Civil, a Virxe do Pilar, patroa do Corpo. Non dá para alucinar? Pois hai máis: Nomearon Doctor da Igrexa Universal a San Juan de Ávila, coa presencia de Rouco Varela e Cospedal e Soraya con mantilla. Volve o santoral e o nacional-catolicismo!
Quen fala da crise de valores?

12- de outubro. Malia a gran cruz, parabéns ás Pilar

MXQ

10 oct 2012

A carga dos mamelucos


A CARGA DOS MAMELUCOS


A carga dos mamelucos perante o Congreso durante a concentración do 25-S costounos 300.000 euros, segundo a axencia EFE. A actuación policial, de estado de sitio, invadiu lugares privados, tratando @s manifestantes como delincuentes. Menos mal que da Audiencia Nacional saíu unha sentencia tan didáctica como perspicaz que puxo @s autores do lance no seu sitio.
As dereitas revólvense insultando e chamando á orde; pero é o papel da esquerda...? O mundo ao revés. @s de fóra (do Congreso) representan o país mentres @s de dentro, a clase política, ensaian estratexias para desbancarse entre si cos iPads e iPhones que o Parlamento lles regalou -será que non lles dá o soldo para mercalo- para estar ben conectad@s, entre eles que a wiffi non dá para máis.   ler máis

29 sept 2012

Un artigo de sentido común, de Ángeles Caso

O gran nome da democracia

Desde hai tiempo, cada mañá, despois de ler o periódico e escoitar algún informativo 

na radio, acostumo a caír durante un rato nun proceso depresivo. Imaxino que a tod@s 

vostedes lles sucede algo parecido. Por moi ben que lles vaian as cousas a cada unha a 

título individual, é imposible non verse afectad@ por todo o que nos rodea. Parece que nos 

tiraran por riba un caldeiro enteiro de pintura suxa e fedorenta, emporcando o 

fresco máis ou menos decente que fomos facendo entre tod@s.

(As correcións de xénero son nosas)

Leer máis: http://www.lavanguardia.com/magazine/20120607/54306744059/angeles-caso-el-gran-nombre-de-democracia.html#ixzz27r1IehNl


Da páxina RTVE. Carga policial do 25-S

28 sept 2012

Odio falar de aborto


Odiei a palabra aborto pero repetila ata a saciedade nos anos oitenta actuaba como revulsivo contra unha sociedade empapada de beatería. Tamén a odio porque era utilizada polas dereitas para desacreditar ao feminismo.
Lémbrome dunhas concentracións feministas pola despenalización da interrupción voluntaria do embarazo en 1985. Formaban parte dunha campaña pola liberdade sexual e reprodutiva nunha praciña, xustamente perante o Congreso (como onte) mentres dentro se debatía a lei de interrupción que foi aprobada ese mesmo ano. Pero daquela non chegaban ao centenar de mulleres e este 25-S foron miles. ler máis

12 sept 2012

@S FILL@S COMO INSTRUMENTO DE VINGANZA DO AGRESOR
 por Ana María Perez del Campo, Yolanda Besteiro e VVAA

.../... A vinganza centrada n@s fill@s -calquera que sexa o seu sexo e idade- é a arma por excelencia do agresor sexista. O drama comeza coa imposición da presencia do “padre” a un fillo, que o rexeita por temor, sufrendo un auténtico secuestro anímico; a seguir a malvada especulación da síndrome de alienación parental, o inexistente SAP, persistentemente negada poa comunidade científica internacional; a morea de chantaxes emocionais con que disfrazar a fraudulenta petición da custodia compartida, todo ilo apuntando ao obxectivo final de frustrar na práctica a vida independente da muller. ler todo o artigo en Público

5 sept 2012

A REDE DE MEDIADORAS DE VIGO organiza:
IV ENCONTRO NACIONAL DE MULLERESna Residencia de Tempo Libre de Panxón (Nigrán) durante os días 21 e 22 de setembro de 2012 máis información

31 ago 2012

Mulleres e academias

Así responde Bernardino Graña nunha entrevista en Sermos G. sobre as escasas mulleres que hai na Academia: Todos desexamos que haxa máis mulleres na Academia, mais ten que ser unha incorporación real. Non as podemos inventar. É patético, si, pero unha ofensa ao colectivo de mulleres galegas. ler máis


27 ago 2012

Contra a custodia compartida

Agrede á súa exmuller en Vigo cando ela lle entregaba o fillo de ambos

Un caso máis que pon de manifesto as terribles consecuencias da custodia compartida, en casos de violencia de xénero. 

As fill@s dun padre maltratador son víctimas pasivas desta violencia, moit@s cunhas secuelas imborrabeis.  Cómo se pode entender que un padre poida ter dereito a ver ás criaturas, ás que someteu a esa tortura? Obviamente es@ xuíz@ nunha lexislación igualitaria está prevaricando. 

22 ago 2012

Rebeldía nas redes

FAGAMOS CIRCULAR ESTE SMS PORQUE OS POLÍTICOS EMPEZAN A ESTAR....Moi NERVOSOS; AS NOVAS TECNOLOXÍAS XOGAN NA SÜA CONTRA E O POBO EMPEZA A MOBILIZARSE.......É O INICIO DUNHA NOVA REVOLUCIÓN SOCIAL!!!!
POR QUE OS BANCOS, CANDO QUEDAN COA TÚA VIVENDA  PÓDENA VENDER SEN POÑELA AO SEU NOME, E ASÍ NON PAGAR O 7% DE TRANSMISIÓNS PATRIMONIAIS?
Sigan lendo na nova sección "Circula por internet"
(A pintada é cousa aparte)
http://feministasindependentesgalegas.blogspot.com.es/p/circula-por-internet.html

18 ago 2012

Por que no "maestro" ni "ministra"?

Nomenclaruras

*Fuente: Memoria de la Historia – Carlos Fisas. Simpático post "internetem circulandum")
*Antes de dar la oportuna explicación os voy a contar una anécdota, que muchos ya conoceréis, sobre la importancia del latín. En cierta ocasión José Solís Ruiz**, ministro de Trabajo durante el régimen franquista y natural de Cabra** (Córdoba), le discutía al político y rector de la Universidad Complutense, profesor Muñoz Alonso**, para qué servía el latín. El profesor le respondió: "Por de pronto, señor ministro, para que a Su Señoría, que ha nacido en Cabra, le llamen egabrense y no otra cosa." *Y volviendo al título de este post, vamos a servirnos de la etimología, y el latín, para explicar por qué cualquiera puede ser ministro pero no maestro**.* *El término maestro** deriva de magister** y este, a su vez, del adjetivo magis** que significa más **o más que**. El magister lo podríamos definir como el que destaca o está por encima del resto por sus conocimientos y habilidades. Por ejemplo, Magister equitum** (jefe de caballería en la Antigua Roma) o Magister militum** (jefe militar).* *El término ministro** deriva de minister** y este, a su vez, del adjetivo minus** que significa menos** o menos que**. El minister era el sirviente o el subordinado que apenas tenía habilidades o conocimientos.* *Por tanto, queda demostrado que para ser ministro no hace falta ser nada**

17 ago 2012

Fascismo en Rusia: as Pussy Riot


A condea a Pussy Riot ademais dun atentado á liberdade de expresión, revela a pouca intelixencia dun gobernante mediocre e fascista como Putin, que pretende calar todo tipo de oposición a golpe de canón; era moito pedir que esa rancia igrexa ortodoxa dun estado, que evidentemente de laico non ten nada, aceptaran o happening das Pussy Riot con sentido do humor. Son patéticos!

30 jul 2012

AVANCE FEMINISTA NOS XOGOS OLÍMPICOS


AVANCE FEMINISTA NOS XOGOS OLÍMPICOS

Nun momento de tribulación para as mulleres galegas, e españolas en xeral, nos que o Goberno do PP quere facernos retroceder legalmente a tempos do pasado, retirando os progresos conseguidos, temos a alegría de constatar o avance global das mulleres, do que os nosos adiantos e melloras foron un aliciente.
Refírome aos Xogos Olímpicos de Londres, nos que se constata a gran evolución das deportistas. Constatamos que as mulleres son o 46% do total. Moitas máis que en Pequín. Por Primeira vez, nos EEUU hai máis deportistas mulleres que homes. Tamén supón un gran logro que por primeira vez acudan mulleres de países musulmáns, como Qatar, Túnez ou Arabia Saudita, onde se agarda que unha delas actúe sen yihad. As relacións diplomáticas tiveron moito que ver nesta incorporación feminina, co que se demostra que o deporte ten un valor democratizador. Foron tamén moitas as mulleres que tiveron a honra de portar a bandeira dos respectivos países.
Desde o punto de vista racista, aínda que @s atletas negr@s xa son moi considerados deportivamente, puidemos ver como de países negros, levaban a bandeira unha loura e un louro. Son detalles que din moito das actitudes democráticas globais.
Espero que dure pouco este goberno cavernícola, fundamentalista e machista en España. Sería surrealista que aínda lle fósemos pedir axuda ás musulmanas!!!

María Xosé Queizán

Por obra e graza do ES


Cando escoitamos falar de “desproteción do concibido”, non parece que nos encontremos ante un Ministro dun Estado aconfesional e moderno senón ante un pastor ortodoxo inspirado pola Musa da Conferencia Episcopal. Gallardón agarda preservar os dereitos do concibido permitindo que ést@ naza con taras e malformacións. Un suposto evitou 16133 nacementos crueis entre 2005 e 2010.
Concibido por quen? Por obra e graza do espírito Santo? Esa cruzada da protección ao feto volve ser directamente proporcional ao sometemento das mulleres. De que ética e de que xustiza fala Gallardón cando quere obrigar a vivir a un ser que nunca gozará do seu desenvolvemento autónomo?
Recentemente lin unha carta no xornal El País dun relevante neurólogo que explicaba as tremendas dores que padece desde o seu nacemento unha criatura con malformacións como a espiña bífida, algo máis corrente do que pensamos.
Nin sequera desde o naturalismo máis extremo se explica a idea do ministro. Ata os animais domésticos resolven os erros da natureza desfacéndose das crías malformadas. ler todo o artigo
.

26 jul 2012

Carta @s Señores Fetistas con poder



"O aborto por malformacion do feto non será legal"
A.Ruiz Gallardon--Ministro de ¿Xustiza?.

Señores Fetistas con poder:
Se queren voltar a un estado embrionario no campo dos dereitos e libertades da cidadania, teñen vostedes todo o dereito e libertade para facelo. Pero non nos obriguen, neste caso ás mulleres a voltar a épocas de oscurantismo,"pecado mortal",morte,inferioridade, mal vivir...á irracionalidade en definitiva.
Tiñamos unha Lei do Aborto que nos custou moito conseguir e ata pode que conquerir nalguns casos. Podería ser mellorada como tudo nesta vida.ler toda a carta


24 jul 2012

Mateino porque era teu


Vaise recoñecendo que a violencia de xénero revela os máis escuros instintos da especie humana, ata o punto de que ningunha persoa decente se atrevería a desculpala, polo menos, en abstracto. Pero pode suceder que ata persoas decentes e seres sensibles se paren a indagar o motivo real para bater, violar ou asasinar ás mulleres ou fill@s.

Tamén decentes se consideran os creativos que deseñan camisetas para a xuventude con frases como “...una hostia a tiempo te pone a andar”, o produto -polo visto, moi exitoso- dunha tenda de prendas “progres e cachondas” ler todo o artigo

.

23 jul 2012

DECLARACIÓN DE FIGA

Non existen palabras para definir o furor que nos provoca a pretensión de Gallardón, influído por Rouco Varela e toda a Conferencia Episcopal, de suprimir o suposto legal da “malformación do feto” para poder interromper o embarazo.
 A idea é aberrante:
Desde o punto de vista ético: é inhumano traer ao mundo seres subnormais, tarados ou deformes, condenados á minusvalía, á soidade, ao sufrimento, á diferencia ou a unha vida vexetativa. En definitiva, ao infortunio.
Desde o punto de vista socio-económico: Son unha carga social e un lastre económico. O seu adestramento é máis caro e non vai repercutir na produción e contribución á sociedade. Nunca serán persoas autónomas.
Desde o punto de vista feminista supón un retroceso nos dereitos conseguidos nos últimos anos. Tamén unha ofensa como persoas. O Goberno pretende suprimirnos toda capacidade humana de decisión para relegarnos a úteros que deben albergar seres desgraciados que amargarán a vida das nais obrigadas a parilos e crialos, sempre, porque nunca se emanciparán.
        Estaremos pendentes, non só das reaccións, senón das accións políticas e legais dos partidos e sindicatos ao respecto.
        FIGA

12 jul 2012


TERRORISMO MACHISTA
María Xosé Queizán
As mulleres viven un terror oculto na súa vida cotiá. O medo e a desprotección impide que non denuncien os malos tratos e só afloren poucos casos. Isto denuncia Inmaculada Montalbán, presidenta do Observatorio contra a Violencia machista.
Descenderon as denuncias a respecto do ano 2011. Ler todo o artigo

11 jul 2012

Custodia compartida=perpetuar a violencia


INFORMACIÓN EXTRAÍDA DAS PÁXINAS DA ASOCIACIÓN DE Mujeres separadas y divorciadas, sobre unha interpelación urxente ao goberno por parte do grupo parlamentario Unión Progreso y Democracia (UPyD) "sobre sus propósitos de extender a nivel nacional la Custodia Compartida sobre los hijos como modelo preferente en los procedimientos de separación o divorcio" 


5 jul 2012

Actuacións xudiciais


A democracia ofrece acotío tantas mostras de deficiencia que a consideramos como un mal menor. Pero en ocasións, a independencia de poderes, ofrécenos un respiro. Tal foi cando imputaron a dirixentes das Caixas galegas, e mesmo algúns víronse obrigados a dimitir, ou tal é hoxe, cando, por mor dunha denuncia, os dirixentes de Bankia son acusados de estafa e outros delitos contra a propiedade.
A crise está provocando unha penuria económica na poboación traballadora e o desengano entre a cidadanía consciente, pero, paralelamente, ao sinalar o sistema culpable, o capitalismo, descubrir a dilapidación da riqueza e a corrupción que motivou a crise, obriga á cidadanía á reflexión. Así, dirixe a ollada e a voz acusatoria contra os representes do Goberno e da Administración, que teñen unha gran responsabilidade, e contra os dirixentes bancarios que se lucraron en exceso e provocaron o afundimento.
Se ben é certo que o momento é duro, maiormente para as persoas desempregadas, tamén o é que a cidadanía aprendeu moito sobre unha economía estafadora, e sobre un goberno que non dubida en oprimir, suprimir dereitos e obrigar a “apertarse o cinto” á xente que produce a riqueza da que eles se benefician.
Daquela, hoxe recibe unha satisfacción. A xustiza vai facer xustiza. Sinala co dedo rigoroso a un fato de banqueiros, intimamente relacionados co goberno, para máis inri. Satisfacción, pois.
Mágoa que as feministas non poidamos gozar plenamente do momento. Na Esfera Privada, onde as mulleres son oprimidas, maltratadas e asasinadas, aínda non chegou a Xustiza. Para cando?

María Xosé Queizán

2 jul 2012

As novas da RAE

A RAE vén de incorporar un número de entradas ao seu dicionario da lingua que me trae á memoria o razoamento dunh@ graffiteira do meu barrio: “tía, si no se torpedean las academias de la lengua es porque salen baratas y llevan el título de Real, que mola mazo”. Fachendosa castrapofalante, non creo que a deusa do sprai pensara na RAG cuxa existencia descoñece.
Pero non vai moi despistada porque a lingua máis viva do planeta, o inglés, a pesar de carecer de tutela académica, quen non a domina non se move nin nos cumes, nin nos (silicon) vales.
Non obstante, curioseo nas achegas dos dicionarios para comprobar en que medida se adaptan as Academias ao devir dos tempos. Ler todo o artigo

26 jun 2012


Columnas del patriarcado: ¨Honrar padre y madre"

 Teresa Barro

El patriarcado crea ídolos para imponer mando y obediencia, superioridad e inferioridad. La autoridad de un ídolo no se cuestiona. Al ídolo hay que obedecerlo, adorarlo y reverenciarlo. En el tipo de familia que impuso el patriarcado, los padres son ídolos caprichosos e irresponsables que tienen todos los derechos sobre los hijos y casi ningún deber.
Ler en "viento de marzo"

Vítimas da beleza

 Trátase dunha reportaxe editorial dunha revista super ventas en Bulgaria que retrata o busto masacrado de seis modelos, baixo o título de “vítimas da beleza”.
Cunha maquillaxe impresionante, conséguese que as mulleres posen perante a cámara cos rostros desfigurados, como despois dunha malleira: unha delas loce unha fenda de navalla na xugular, outra un bestial sorriso de clown na boca; outra mostra o nariz esnaquizado e mouratóns nos ollos; outra exhibe unha chaga provocada pola queimadura de ácido que lle cobre media cara. As fotos levan este pé: "Estas fotografías non se recomendan a menores de 16 anos, nin a persoas con problemas de corazón".
O sensacionalismo do formato podería levar a pensar que se trata dunha bestial campaña contra a violencia de xénero, cuestionable de calquera xeito, pero a revista non dá máis explicacións. Ler completo en Sermos Galiza 

Un impresionante documento sobre VdX

Mamá duérmete, yo vigilo


Ás vítimas directas cómpre sumarlle as vítimas silenciosas, @s menores, que reciben o maltrato en silencio e que quedarán marcadas de por vida

11 jun 2012

"Abrir unha barra americana á vella usanza”, esta foi a solución proposta por un mozo para crear emprego, á vista do resultado do referendo celebrado o domingo 3 de xuño, no seu pobo de Guijo de Galisteo (Cáceres). A cidadanía había de decidir se os 30.000 euros debían seguir destinándose aos festexos taurinos ou inverterse en crear emprego. Pese a que o municipio de Guijo de Galisteo decidiu o emprego, a paixón festeira das dúas aldeas dependentes del, Valrío e Batán, inclinou a balanza a favor dos touros, así que os rexedores decidiron que “Farían en cada pobo o desexo de cada pobo”. Ler o artigo enteiro

SUNDAY, 10 JUNE 2012

Fraude moral


Teresa Barro
Es fraude moral afirmar, como lo hizo recientemente en público la máxima dirigente de una de las grandes instituciones financieras del mundo internacional, que el sufrimiento de los griegos en estos momentos no le importa porque no se puede comparar con el de los que sufren hambre o carecen de agua en África. La táctica de ¨alejar¨ el sufrimiento ayuda a quedar bien sin hacer nada, y ayuda, sobre todo, a seguir imponiento con impunidad la pobreza y el sufrimiento que esas instituciones y otras semejantes han causado. La sustitución de un sufrimiento por otro más lejano y que nadie va a comprobar si se alivia o no, es fraudulenta e inmoral.
También es fraude moral afirmar que no hay recursos para cubrir la deuda de los países de la Unión Europea que han caído víctimas de la espoliación económica en gran escala. Dicen que no alcanza  con lo que tributan los ciudadanos, cuando los que eso afirman son los que se han enriquecido con esa deuda provocada por ellos y rara vez o nunca pagan impuestos y seguirían sin pagarlos aunque se unificase el sistema fiscal.
Y fraude moral es decir que no hay dinero para las pensiones ni para la sanidad pública cuando los que eso afirman cobran pensiones que, si se sumasen a los salarios que reciben y no recortan, cubrirían con creces la deuda de las naciones.
Junio de 2012

5 jun 2012

“DECIDIR NOS HACE LIBRES”



Ante el anuncio por parte del Gobierno del Partido Popular de reformar  la actual Ley orgánica 2/2010 de Salud sexual y reproductiva y de la interrupción voluntaria del embarazo, las organizaciones de mujeres abajo firmantes MANIFESTAMOS:
  • Nuestra total indignación ante el retroceso en el reconocimiento de los derechos sexuales y reproductivos de las mujeres que supondría la posible reforma de la ley.
  • Nuestra absoluta negativa a aceptar un recorte en la libertad y autonomía de las mujeres en relación a su sexualidad y a decidir sobre su maternidad. Si no podemos decidir no somos libres.
  • Nuestro desacuerdo con el fondo argumental -retrógrado, manipulador e ideológico- por el que se quiere llevar a término la reforma.
  • Nuestra repulsa porque la vulneración de los derechos de las mujeres se convierta en el sello ideológico del PP.................

22 may 2012

Ateo sen compromiso, en Sermos Galiza

Ateo sen compromiso



Canto aprendín de Aba en tanto que foi a miña alumna de interpretación. Nas prácticas construía máscaras dun realismo impresionante: as máis acertadas nos modos e na linguaxe eran as da “casada-ata-as-tetas-de-todo, e as dos monseñores. Con estes últimos gañaría a Palma, ou o Can do festival de Cans.
Ninguén coma ela para coller a esencia viscosa do fanatismo relixioso, ninguén para estruturar o discurso maquiavélico, mentireiro e tremendamente afectado deses espécimes. Ninguén coma ela para testemuñar a lobotomía cerebral das criaturas a través dos púlpitos. Nas manifestacións feministas coreaba con gañas “imos queimar a conferencia episcopal, por machista e patriarcal”. As súas amigas parroquiás rifábanlle pero ela defendíase con que só as feministas son quen de meterse con estes aproveitados e sinverghonzas, agás as feministas ninghén se mete coa igrexa. ler todo

PRESENTACIÓN DO CONSEJO ANDALUZ  DE PARTICIPACIÓN DAS MULLERES


En 2011 a Plataforma forma parte do Consejo Andaluz de Participación de las Mujeres, 
Órgano Consultivo da Xunta de Andalucía creado grazas ao empeño do Instituto 
Andaluz da Muller e a Consellería para la Igualdad y Bienestar Social.


La Plataforma Andaluza de Apoyo al Lobby Europeo de Mujeres lleva más de veinte
años luchando por una sociedad más justa, en la que los derechos de las mujeres,
que son derechos humanos, sean respetados en todos los países del mundo. Nuestro
posicionamiento es claro, siempre vamos a estar del lado de las mujeres y especialmente del lado de las excluidas, las olvidadas, las que de forma más sangrante sufren las injusticias derivadas de un sistema patriarcal mundial.
Ler toda a presentación



21 may 2012

As Letras Galegas en Berlín

María Xosé Queizán


Onte celebramos as Letras Galegas no cine Babilon, situado na praza de Rosa Luxemburgo, organizado pola excelente profesora de galego da Universidade, Marta Estévez. Concentrou a unhas 800 persoas. Proxectouse o Documental Linguas Cruzadas de María Yáñez e Monica Ares. Interesante exposición da situacion bilingüismo entre a mocidade na Galicia actual. Despois do visionado, Marta, organizadora do acto, presentoume para dirixir o coloquio. Coa sala chea dun público atento e solidario discutimos sobre o tema. Estaba o alumnado entregado de Marta, xente Galega que vive en Berlín e alemana. Marta ía traducindo ao alemán para o público que non comprendía. Foi unha alegría coa que non contaba. Era fantástico e inesperado ter máis público en Berlín que na Galiza. Interromperon o coloquio por necesidade da sala, e un grupo seguimos falando tomando unhas birras. O Luns 21 terei a oportunidade de velos novamente, pois convidáronme a impartir unha conferencia na Universidade. En Berlín valórase e deféndese o galego.


Tamén relacionado artigo en Sermos Galiza

11 may 2012


NACER É CONXUNTURAL, MORRER NON DEBE SELO


O Senado de Arxentina aprobou unha Lei de Morte Digna (preferiría chamala Voluntaria) que garante o dereito @s enferm@s terminais a rexeitar tratamentos ou reanimacións para prolongar a vida.
As leis, ben sabemos, non sempre se cumpren, e o que é peor, non se demandan. Por iso, mentres non exista unha Lei de Eutanasia racional, cómpre facer un testamento vital, por se nos coincide perder o sentidiño á beira de persoas irracionais que non o demanden.

9 may 2012

Non sen remorsos pero o por fin unha denuncia consegue o efecto desexado 

O concurso cancelado

Comunicado de MNG, ao que nos sumamos FIGA, contra a elección da Raíña das Festas 2012 do Concello de Sarria, concurso que degrada e volve a utilizar o corpo da muller como obxecto de consumo.


Unha vila en festas, con todos os ingredientes populares; entre eles, o maior anacronismo que se mantén: a ridícula elección dunha raíña das festas e as súas damas de honra.
A pesar de que nos últimos anos o discurso de xénero empezou se inserir nas políticas públicas, resulta interesante preguntarse como estas modificacións contribuíron a superar as relacións historicamente asimétricas entre homes e mulleres. Constatamos que a pesar de existe maior presenza feminina nos espazos públicos de poder, as políticas oficiais moitas veces limitan o discurso das mulleres a programas e proxectos relacionados coa violencia doméstica e a maternidade, aprazando a necesidade de superar realmente a discriminación de xénero.
Doutra banda, é un feito que existe unha fenda entre o discurso e a práctica institucional pois moitas veces a construción de políticas de xénero atópase con resistencias e prácticas culturais discriminatorias. Desde esta realidade é posible entender como a oficialidade segue promovendo espazos como as eleccións de raíñas, onde a muller é concibida como obxecto decorativo, onde o seu corpo está suxeito á valoración e goce da mirada masculina.
Nunha sociedade na que presuntamente se avanza na igualdade de xénero, mantense practicamente intacto o espírito e a estética dun espectáculo que fai pasear, mide e vota o corpo da muller. Nun concurso de beleza o fundamental é o corpo humano, concretamente o corpo da muller, ao que se lle pon un prezo e se comercializa, que é o que sempre fixeron os homes, comercializar con todo aquilo que non poden controlar. Proxéctase así a idea da muller como un obxecto, un marco mental que evidentemente non está só vinculado a este tipo de concursos senón que provén dunha cultura na que se ensina a buscar a propia estima na imaxe. Nestes concursos preséntase a beleza como un medio para ascender socialmente no que se trata de explotar o capital corporal nunha sociedade que despreza o mérito e a preparación. As bases deste tipo de concursos redundan na idea de muller-obxecto, obxecto de desexo.
Nos últimos anos decaeu o interese neste tipo de eleccións da man do avance da igualdade, pero non desapareceu e nalgúns casos como o que nos ocupa «recupérase»... Todo concurso, dinnos, persegue un fin e rexeitan que se poida falar de sexismo. O que se valora, argumentan, é a «beleza», unha beleza diferente á das modelos «ás que se lles esixe unhas tallas moito máis pequenas, con máis curvas»; neste caso é a estética do «pobo». Para rebater as acusacións de machismo, sinálase que tamén hai certames masculinos pero o debate sobre o home obxecto e a exhibición de músculo ten ingredientes moi diferentes que merecería unha análise aparte.
Pero o asunto consiste en que estes torneos non só reproducen as inequidades de xénero, senón que tamén contribúen a manter asimetrías doutra natureza, inseridas nun patrón de poder global fortemente inseridos nos imaxinarios sociais. Estes reinados ademáis de recrear un ideal de beleza feminina buscan reafirmar os valores morais dominantes. Por exemplo, unha raíña nunca poderá aprobar publicamente o aborto, o ateísmo, a conveniencia do divorcio, declararse lesbiana ou afirmar os dereitos sexuais das mulleres... Os certames de beleza , utilizan á muller para afianzar un modelo de poder ou para propor un retorno a certos valores tradicionais inamovibles; fixan no tempo os roles e as funcións que deben ser asumidos polas mulleres.
Por isto solicitamos a suspensión do certame para a elección da Raíña das Festas 2012, por considerar que este anacrónico concurso constitúe unha exaltación do máis rancio machismo e atenta contra a dignidade das mulleres. Consideramos intolerable que desde unha institución pública, como o Concello de Sarria, e cos impostos de cidadáns e cidadás se sosteña unha actividade que nin achega nada ás festas nin foi nunca tradición. Solicitamos así mesmo que o Concello se comprometa a suprimir para sempre do calendario de actividades festivas este tipo de eventos nos que non se mostra respecto ás mulleres. Os tempos da muller floreiro hai tempo que pasaron á historia. Gustaríanos, por iso, que as concelleiras, adherisen á nosa petición e demostrasen así aos seus compañeiros que elas tampouco son mulleres floreiro, nin obxectos decorativos no salón de plenos do Concello de Sarria. Elas non deberían tolerar ser comparsas dun espectáculo tan pouco edificante, con independencia do xénero ou das preferencias políticas.

Mulheres Nacionalistas Galegas

Que vergonza de país:

Curso de prostituta profesional na Comunitat Valenciana


A prostitución é unha violación dos dereitos humanos e polo tanto inasumible nun estado democrático civilizado. Non existe a prostitución libremente elixida. A prostitución é unha  manifestación extrema, real e simbólica da violencia de xénero. Mentres exista a posibilidade de mercar o corpo dunha muller ou de calquera ser humano, seguiremos nun estadío de barbarie.  

2 may 2012



DSK

A chegada do redundante violador, consentido e absolto polo Xusticia, DSK, exdirector do FMI, á festa de aniversario do deputado socialista francés Julien Dray, provocou unha espantada. A socialista Ségolène Royal, abandonou o lugar, así como persoas da equipa de Hollande. A pregunta é: foi invitado por alguén ou se presentou alí co descaro que o caracteriza?
Hoxe sabemos que a camareira do hotel yanqui que fixo a denuncia, volve abrir o caso, esta vez por vía particular, xa que a xustiza oficial prevaricou, dada a figura do violador. Cando se presentou na festa socialista de París, DSK xa sabía que estaba novamente procesado. Unha chulería máis do nefasto individuo. Se chegasen a condenalo, amigas, facemos unha festa!
MXQ