Matrimonium ou
contubernium
Mónica Bar Cendón
O veredicto do TC sobre o
recurso de inconstitucionalidade da Lei 13/2005, de “matrimonio
homosexual”, desatou controversias no bloque da dereita. Así,
mentres uns debatían sobre a parida das peras e das mazás da
Botella, outros proclamábanse abertamente defensor@s da Lei,
denantes de aprobarse.
Os máis extremistas
escúdanse no inadecuado do nome e activan unha campaña co slogan
“Yo no lo llamaré matrimonio”, como se a súa preocupación fose
etimolóxica.
O certo é que o
termo Matrimonium
varía segundo as culturas. Na antiga Roma durante moito tempo só
era factible a voda entre Patricios, os plebe@s e escravos quedaban
fóra do “privilexio” de casar. Se cadra porque ademais de non
ser libres, tampouco posuían bens, polo que o intercambio material
non tiña obxecto. Segundo puiden pescudar, na lingua árabe,
á unión en matrimonio chámase `aqd
nikāḩ’, que significa “contrato de penetración”. O que leva
implícito o repudio, cando este non se consuma segundo as
pretensións do home.
Esta idea tamén de
apareamento é a impulsada desde o sector máis ultraconservador da
nosa sociedade: ler máis
No hay comentarios:
Publicar un comentario