A democracia ofrece
acotío tantas mostras de deficiencia que a consideramos como un mal
menor. Pero en ocasións, a independencia de poderes, ofrécenos un
respiro. Tal foi cando imputaron a dirixentes das Caixas galegas, e
mesmo algúns víronse obrigados a dimitir, ou tal é hoxe, cando,
por mor dunha denuncia, os dirixentes de Bankia son acusados de
estafa e outros delitos contra a propiedade.
A crise está provocando
unha penuria económica na poboación traballadora e o desengano
entre a cidadanía consciente, pero, paralelamente, ao sinalar o
sistema culpable, o capitalismo, descubrir a dilapidación da riqueza
e a corrupción que motivou a crise, obriga á cidadanía á
reflexión. Así, dirixe a ollada e a voz acusatoria contra os
representes do Goberno e da Administración, que teñen unha gran
responsabilidade, e contra os dirixentes bancarios que se lucraron en
exceso e provocaron o afundimento.
Se ben é certo que o
momento é duro, maiormente para as persoas desempregadas, tamén o é
que a cidadanía aprendeu moito sobre unha economía estafadora, e
sobre un goberno que non dubida en oprimir, suprimir dereitos e
obrigar a “apertarse o cinto” á xente que produce a riqueza da
que eles se benefician.
Daquela, hoxe recibe unha
satisfacción. A xustiza vai facer xustiza. Sinala co dedo rigoroso a
un fato de banqueiros, intimamente relacionados co goberno, para máis
inri. Satisfacción, pois.
Mágoa que as feministas
non poidamos gozar plenamente do momento. Na Esfera Privada, onde as
mulleres son oprimidas, maltratadas e asasinadas, aínda non chegou a
Xustiza. Para cando?
María Xosé Queizán
