María Xosé Queizán
Un profesor e tres estudantes dun colexio xudeu en Toulouse foron abatidos a tiros. A repulsa lémbrame a que me provocou un caso de nazismo, daquela en Rusia, hai 19 anos.
RUSIA: FINAIS DE 1993
Cando a bicha cavernícola rebenta
vomita unha palabra como leixudeus
costume de matanza
xudeus
albo de odio e temor perpetuo
a estilo persa, exipcio, romano, nazi
persecución
coa cruz cristiá ou a media lúa do islám.
Xudeus
ricos avaros ruíns lúcidos
inventores e asasinos de deus
opresores perseguidos
profetas impíos.
Habitantes do exilio eterno son
Xesús, Kafka, Marx, Einstein, Chomsky.
Donos da ciencia, da economía, da palabra
do pensamento e a imaxinación.
Non poden dominar o odio que producen
escapar da pauliña
do dedo erguido, fascio acusador.
Nada poden contra o temor que inspiran
e a admiración.
Nas estepas nevadas xa soa o corno da cacería.
Levantan a veda
holocausto
inmortal agonía dos eternos exiliados.
Resucita o vampiro cavernoso
fascista trás dunha fascinación
para abatela.
De Fóra de min, Espiral Maior, 1994. Ed.Xerais 2004
É preciso comentar que hai un racismo que non é ocasional e aparece cada certo tempo como o antisemitismo, senón que é permanente e global. Trátase do odio ás mulleres que produce vítimas a cotío, un feminicidio odioso e permanente que causa milleiros de mortas cada ano pero non merece a atención nin a consideración dos outros crimes racistas.
MXQ
